Skąd się wziął zwyczaj ubierania choinki? + inspiracje

ZNACZENIE CHOINKI 

W wielu kulturach drzewo, zwłaszcza iglaste, jest uważane za symbol życia i odradzania się, trwania i płodności. Jako drzewko bożonarodzeniowe pojawiło się w XVI wieku, lecz prawdopodobnie już wcześniej występowało jako rajskie "drzewo poznania dobra i zła" w misteriach o Adamie i Ewie, wystawianych w wigilię Bożego Narodzenia. Tradycja choinek narodziła się w Alzacji, gdzie wstawiano drzewka, ubierano je ozdobami z papieru i jabłkami (nawiązanie do rajskiego drzewa).Wielkim zwolennikiem tego zwyczaju był Marcin Luter, który zalecał spędzanie świąt w domowym zaciszu. Choinki więc szybko stały się popularne w protestanckich Niemczech. Właśnie stamtąd została przeniesiona do Polski na przełomie XVIII i XIX wieku (w okresie zaborów) i początkowo spotykana była jedyna w miastach. Stamtąd dopiero zwyczaj ten przeniósł się na wieś, w większości wypierając tradycyjną polską ozdobę, jaką była podłażniczka czy jemioła. 

źródło

Jak to się stało?

Jesteście ciekawi jak to się stało, że zajęłam się rękodziełem? Odpowiedź jest banalnie prosta - urodziłam dziecko! Najpierw jedno, a potem drugie i to w tym samym roku! Podwójne wyzwanie, ale jakby tego było mało dorzucałam sobie kolejne. Uwielbiam wyzwania!
Jakoś tak się dzieję, zapewne przez hormony i cud związany z narodzinami nowego potomka, nowego życia, nowego ciałka i nowej duszyczki, że ta miłość matczyna niczym jasna poświata wokół nas sprawia, że mamy nagle ogromną cierpliwość i budzi się w nas kreatywność. I tą kreatywność przelewamy na początku właściwie byle gdzie. Aż w końcu okazuje się, że oto nauczyłyśmy się szyć, dziergać, pisać, lepić. I dziwnym trafem zawsze te nasze działania jakoś skupiają się w sferze dziecka. I to ono nas inspiruje i motywuje. To, które w nocy nie daje spać, a w dzień odpocząć i nie odstępuje na krok i my z wzajemnością nie odstępujemy na krok swojego dziecka. Mimo wszystko znajdujemy czas i ochotę na tworzenie, I to tworzenie nas relaksuje.